به یاد دارم که در نخستین نشستهایِ هیئترئیسۀ جامعۀ فیروزبهرام در سال 1387 هنگامیکه درباره دستاوردهای برگزاری گرد همآییهای سالانه گفتگو میشد همه پذیرفته بودند که در این تجدیددیدارهای سالیانه ارتباطهایی شکل میگیرد که میتواند به سود دو طرف باشد و اینیکی از مزایایِ دورهم جمعشدنهای سالیانه است. در روز نهم بهمنماه 1393 در گردهمآییِ سالانه فیروزبهرام برخی دانشآموزان، دبیران و یا مدیر و معاون دوران تحصیل خود را دیدند و دقایقی از خاطرات گذشته گفتند و خندیدند و . . . برخی دیگر نیز بدون هیچ سابقه آشنایی فقط به جهتِ فیروزبهرامی بودن فرصت را غنیمت شمردند و بابِ آشنایی را باز کردند و . . .
متن زیر نوشتهای است از آقای مهدی بهلولی(دبیر ریاضیات فیروزبهرام) درباره همین آشناییها:
«به نزد کسانی که با کتابهای فلسفی سر و کار دارند نام عزت اله فولادوند نامی بسیار آشناست. عزت اله فولادوند، بیگمان، یکی از بزرگترین مترجمان فلسفی ایران است. فولادوند اما در سالهای 1327 تا 1329 دانشآموز دبیرستان ماندگار فیروزبهرام بوده است. در تاریخ 9 بهمن 93 به همت گردانندگان دبیرستان فیروزبهرام،جشنی برگزار شد با شرکت فیروز بهرامیهای گذشته و کنونی. یکی از کسانی که دعوتشده بود استاد فولادوند بود.
جشن سده را هم برگزار کردیم. در حیاط مدرسه، هنگامیکه آتش روشن بود کلاسی را به من نشان داد و گفت این کلاس ما بوده است و برای من خیلی جالب بود که من هماکنون در همان کلاس درس میدهم.»
از راست: مهدی بهلولی، عزتاله فولادوند، محمدرضا نیکنژاد
حسین خزائلی،نفر وسط (معاون سالهای گذشته) به همراه تعدادی از دانشآموزانش
خبر: کامران فریدونی، مربی پرورشی فیروزبهرام
اسفندماه1393