در روز نهم مهرماه مراسم صبحگاه در فیروزبهرام بهگونهای دیگر برگزار شد.
رستم باستانی و آریا خدارحمی، هر دو از کلاس دوم ریاضی، نیایش صبحگاهی زرتشتیان و اُروین درکالسانیان نیایش دانش آموزان ارمنی را برگزار کردند. سپس آریا خدارحمی بدون هیچ گفتگویی برای آمادگی شروع کرد به آواز خواندن و پس از پایانِ آواز و تشویق دانشآموزان اعلام کرد که تشکیل گروه آواز و معرفی خوانندگان را پیشنهاد میدهد و از دانشآموزان علاقهمند تقاضا کرد که به گروه آواز بپیوندند. چندین سال است که از دانشآموزان سال دوم ریاضی و سوم تجربی میخواهم که بهعنوان یک تکلیف کلاسی در درس پرورشی گروهی را با موضوع موردعلاقه خود و با عضویت دانشآموزان علاقهمند تشکیل دهند تا طی فعالیتهای گروه همه اعضا بسته به جایگاه خود تجربیاتی به دست آورند. مثلاً معمولاً مسئول گروه مدیریت یک گروه را تجربه میکند و اعضا، یک کارِ هدفمند گروهی را تجربه میکنند. فکر میکنم با این نوع دعوت ابتکاری و خلاقانه و سرشار از جسارتِ آریا گروه خوبی شکل بگیرد.
در ادامه برنامه پویان یزدانی، دانشآموز درسخوان و بااخلاق چهارم ریاضی متنی را درباره چیستیِ دومین جشن بزرگ ایرانیان(پس از نوروز)، مهرگان، خواند و با هماهنگی او همکلاسیاش، کریمدادی دو قطعه با سنتور نواخت که با شادی و کف زدن بچهها همراه شد و در پایان نیز آقای بهنام بنداری، دبیر دینی فیروزبهرام در سخنانی کوتاه نکات قابلتوجه و متفاوتی از این جشن را بیان کرد و در انتهای سخنانش چند بیت از سرآمدِ شاعران فارسیزبان ایرانی،فردوسی توسی، با مناسبت جشن مهرگان خواند.
فریدون چو شد برجهان کامکار ندانست جز خویشتن شهریار
بهرسم کیان تاجوتخت مهی بیاراست با کاخ شاهنشهی
بهروز خجسته سر مهرماه به سر برنهاد آن کیانی کلاه
زمانه بی اندوه گشت از بدی گرفتند هرکس ره بخردی
دل از داوریها پرداختند به آیین یکی جشن نو ساختند
نشستند فرزانگان، شادکام گرفتند هریک ز یاقوت، جام
بفرمود تا آتش افروختند همه عنبر و زعفران سوختند
کنون یادگارست از و ماه مهر به کوش و به رنج ایچ منمای چهر
دانشآموزان پس از پایان مراسم صبحگاه و پیش از ورود به کلاس با شیرینی فرستادهشده از سوی انجمن زرتشتیان تهران پذیرایی شدند.
متن صحبتهای پویان یزدانی درباره جشن مهرگان:
جشن مهرگان
«مهرگان» پس از نوروز بزرگترین جشن ایرانیان باستان بودهاست .این جشن در جوامع ایرانی خارج از ایران نیز به گستردگی برگزار میشود .از دیر باز ایرانیان بر این باور بودند که در این روز کاوه آهنگرعلیه ضحاک به پاخواست و فریدون بر آژیدهاک (ضحاک) غلبه کرد.
مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغ گویی، پیمان شکنی و نامهربانی کردن است. فلسفه جشن مهرگان سپاسگزاری از خداوند به خاطر نعمتهایی است که به انسان ارزانی داشته و تحکیم دوستی و محبت میان انسانهاست.
پیشینه جشن مهرگان به هزاره دوم پیش از میلاد برمیگردد و بیش از ۴۰۰۰ سال قدمت دارد و فردوسی در شاهنامه به روشنی به این جشن کهن و پیدایش آن در دوران پادشاهی فریدون اشاره کردهاست.
مهرگان همچون نوروز دارای اعتدال کیهانی است. اندازه شب و روز در مهر برابر میشود و شاید از همین رو این ماه را به نام مهر که ایزد داوری و عدالت و دادگستری است گذاشتهاند.
آنگونه که از مجموع منابع موجود، همچون نگارهها و متون باستانی و نوشتههای مورخان و دانشمندان قدیم ایرانی و غیر ایرانی و نیز آثار شاعران و ادیبان دریافته میشود، مردمان در این روز تا حد امکان با جامههای ارغوانی گرد هم میآمدهاند؛ در حالی که هر یک، چند «نبشته شادباش» یا به قول امروزی، کارت تبریک برای هدیه به همراه داشتهاند. این شادباشها را معمولاً با بویی خوش همراه میساخته و در لفافهای زیبا میپیچیدهاند.
خبر: کامران فریدونی، مربی پرورشی
عکس: شایان جاوید، دانشآموز چهارم ریاضی