تصمیم گرفتم در عصری بهاری در دفتر مدرسه روی صندلی و پشت میز مدیریت دستبهقلم شده و خاطراتی از گذشتهام را بنویسم.
در سالهای 1361 الی 1365 محصل رشته ریاضی دبیرستان فیروزبهرام بودم، پس از اخذ دیپلم ریاضی در سال 1365 وارد دانشگاه علم و صنعت شدم و در رشته مهندسی طراحی و فرآیند صنایع نفت شروع به تحصیل کردم ولی علاقه به تدریس ریاضی باعث شد از 21 مهرماه سال 1365 وقتی تنها 18 سال داشتم به تدریس ریاضی در منازل بهصورت خصوصی بپردازم. همچنین در دانشگاه کلاسهای حل مساله برای دانشجویان برگزار میکردم.
کار تدریس را بهصورت حرفهای ادامه دادم بطوریکه در بهمنماه سال 1370 وقتی با مدرک مهندسی و معدل 16 از دانشگاه فارغالتحصیل شدم یک مدرس حرفهای با موقعیت کاری بسیار خوب بودم که این امر باعث شد به ادامه تحصیل و کار در رشته دانشگاهی خود نپردازم. بلافاصله در بهمنماه 1370 به خدمت سربازی رفتم و در دو سال خدمت سربازی، بعدازظهرها به تدریس در آموزشگاههای سطح تهران و تدریس گروهی و خصوصی ادامه دادم. بعد از پایان خدمت سربازی کار در مدارس غیرانتفاعی سطح تهران را آغاز کردم. ازجمله این مدارس میتوانم به دبیرستانهای بشیر، قلم، زاهد، پویندگان معرفت و ... اشارهکنم. در دوران مدیریت آقای حائری در سال 1375 به کار در دبیرستان فیروزبهرام دعوت شدم و بهعنوان دبیر ریاضی پایههای دوم،سوم و چهارم مشغول به کار شدم. در این مدت 19 سال حضورم در فیروزبهرام با آقایان حائری- شهبازیان - قاضی و راسخی بهعنوان مدیریت مدرسه همکاری داشتم تا اینکه در بهمنماه 1387 (در میانسال تحصیلی) جناب آقای راسخی با حکم آموزشوپرورش بازنشسته و اینجانب با پشتیبانی نماینده محترم زرتشتیان مجلس آقای دکتر اختیاری و ریاست محترم انجمن زرتشتیان تهران جناب آقای دکتر خسرویانی و اعضاء محترم انجمن اولیا و مربیان مدرسه، به ریاست دبیرستان و هنرستان فیروزبهرام رسیدم. چون قرار است حقایق بازگو شود لازم به تذکر است شخص من همیشه در مقابل این تصمیم مقاومت میکردم و اگر الآن از من پرسیده شود چهکاری در تو رضایت ایجاد میکند پاسخ من تدریس است. بههرحال در تجربهای جدید اینجانب تقریباً 7 سال مدیریت مدرسه را بر عهده گرفتم و در کنار این مسئولیت هرسال تحصیلی بین 12 الی 24 ساعت هم در کلاس درس مشغول به تدریس بودم که این دو در کنار یکدیگر باعث افزایش استرس و فشردگی کار میشد.
خاطرات و تجربیات و عملکردهای خوب و در بعضی مواقع بدی در این مدت به دست آوردم. یکی از ویژگیهای من نظم و قانون در استانداردهای تعریفشده برای خودم میباشد که پیاده کردن آن در یک دبیرستان پسرانه باوجود ریشههای دینی و فرهنگی متفاوت و با سلیقههای متعدد بین دانشآموزان و کادر مدرسه کاری بسیار دشوار بود. همواره سعی میکردم درصورتیکه قراراست برای یک دانشآموز مدرسه الگو باشم، الگویی خوب باشم. در حقیقت خودم باشم و هیچوقت ظاهرسازی در کارهایم وجود نداشته باشد. رعایت ادب و احترام، تشویق و تنبیه، قضاوت درست و انجام درست کار در سطوح مختلف و پیگیری انجام کارها سرلوحه کار من در مدت هفت سال مدیریتم محسوب میشود که متأسفانه در بین بعضی از همکاران با اعتراض پنهانی مواجه میشدم ( بیان این جمله که فلانی خیلی سخت میگیرد). بههرحال در این مدت با برنامهریزیهای منظم و کاربردی آنگونه که خودم تمایل داشتم مدرسه را به سمت قانون مداری، احترام متقابل، همکاری در تمامی امور مدرسه و موفقیت علمی و پرورشی نسبی حرکت دادم. یکی از نتایج جالب بعد از سال 90 در ثبتنام ابتدای سال است، در سالهای اخیر دانشآموزانی برای ثبتنام مراجعه میکردند که اطلاعات کافی از شرایط مدرسه و مدیریت حاکم به مدرسه داشتند و با توجه به این موضوع در هنگام ثبتنام بهندرت دانشآموزی مراجعه و از وی ثبتنام نمیگردید. در این مدت 7 سال مدرسه قدمبهقدم به سمت هوشمند سازی حرکت کرد. ورود کارت هوشمند حضوروغیاب- وبسایت فعال و صفحه شخصی جهت هر دانشآموز و ولی دانشآموز – استفاده از فراگیری هوشمند در کلاس درس، آمادهسازی آزمایشگاههای فیزیک و شیمی و زیست در حد و اندازههای بسیار بالا، کارگاه (سایت) کامپیوتر فعال و استاندارد و امکانات خوب کتابخانه و فضای مناسب برای دانشآموزان و بهبود مسائل پرورشی و استفاده از دبیران بازنشسته و آزاد باتجربه عالی از دستآوردهای فیروزبهرام در سالهای اخیر محسوب میشود که نتیجه آن کسب رتبههای بسیار خوب در کنکور سراسری برای دانشآموزان دبیرستانی و هنرستانی میباشد. خوشایندترین اوقات اینجانب در فیروزبهرام بهعنوان مدیر مدرسه زمانی بود که در سطح منطقه بهعنوان مدرسه برتر در امتحانات نهایی شناخته و تشویق میشدیم و هم چنین کسب رتبه خوب دانشآموزان در کنکور سراسری در سالهای اخیر، واقعاً چه زیبا و باعث افتخار است که در یک صبح گرم تابستان مدیر مدرسهای که مدرسهاش حوزه امتحانی دانشآموزان فیروزبهرام است تماس بگیرد و از ادب- نظم – رعایت قانون دانشآموزان فیروزبهرام از بنده تشکر کند و یا رئیس اداره آموزشوپرورش با حضور در مدرسه قدردان موفقیت بچههای فیروزبهرام در امتحانات نهایی باشد. اینها خاطرات خوش من در فیروزبهرام است که قابل ارزشگذاری نمیباشد و ناخوشایندترین اوقات زمانی است که بعضی از کلاسهای مدرسه با حداقل دانشآموز، بخصوص دانشآموز زرتشتی تشکیل میشود.
به هر دلیل ثبتنام نکردن دانشآموزان در مدرسهای با قدمت کهن و امکانات عالی باعث آزردگی خاطر و دلسردی من و دلسوزان مدرسه بوده و خواهد بود. بههرحال آرزو دارم دانشآموزان ایرانی بخصوص دانشآموزانی که در فیروزبهرام تحصیل کرده و میکنند همواره باعث افتخار خانواده و کادر مدرسه باشند. به امید روزی که دوباره به فیروزبهرام برگردم و در کلاس درس خدمتگزار جامعه ایرانی و زرتشتی باشم. در پایان بایستی از تمامی همکارانی که دلسوزانه در این مدت یاریرسان اینجانب در اداره مدرسه بودهاند سپاس و قدردانی نمایم چون حقیقتاً بدون وجود این عزیزان کار و تلاشهای انجامشده به ثمر و نتیجه مطلوب نمیرسید و مطمئن هستم که این تلاش در آینده و با پشتیبانی کافی از مدیریت جدید ادامه پیدا میکند. از تمامی دانشآموزان گذشته و حال مدرسه که همیشه به اینجانب نیرو و انرژی دادهاند و خیلی از آنها برای من نهتنها یک دانشآموز بلکه یک دوست محسوب میشوند تشکر نمایم. چند بار سعی کردم در پایان اسامی همکاران ارزنده و دوستان واقعی فیروزبهرام و دانشآموزان خوبم را که در این چند سال کنار من به فعالیت پرداختهاند ذکر و از آنها سپاسگزاری نمایم ولی اعتقادم این است که خوبان برای همه شناختهشده و قابلاحترام هستند. امیدوارم در قضاوت شما همکاران و دانشآموزان نمره قابلقبول بگیرم.
با سپاس
منوچهر جاوید
خرداد 1394
تعداد مشاهده
(1990)
نظرات
(0)