یکی از روش‌های نوین در فرآیند یادگیری – یاددهی، روش آموزشِ مشارکتی یا گروهی است. در این روش آموزگار، گروهی از دانش آموزان را برگزیده و با گماردن یکی از آن‌ها به عنوان سرگروه آموزشی، با مطرح نمودن موضوعی درسی، دانش آموزان را وا‌می‌دارد که خود در پی یافتن درون‌مایه‌های آموزشی به جستجو و پژوهش پرداخته و این فرایند را با گفتگو و بحث در گروه، به پختگیِ درخور رسانده و نتیجه را به آموزگار - که تنها نقش راهنما را بازی می‌کند - ارائه دهند. بی‌گمان این روش، یادگیری را ژرف‌تر، متنوع‌تر، شادتر،کاراتر و ماندگارتر می‌کند. اما به‌کارگیری این روش به زمینه‌هایی وابسته است که از آن میان می‌توان به نوع درس، شمار دانش آموزان، پرورش‌یافتگی و تربیت آن‌ها، مدیریت درست و کارای مدرسه، امکاناتی مانند کلاس بزرگ و میز و صندلی‌های درخور، ابزارهای آزمایش مناسب و در دسترس و .... اشاره نمود. امسال با ورودم به دبیرستان ماندگار فیروزبهرام، تااندازه‌ای زمینه‌های چنین آموزشی برایم فراهم بوده و توانستم با همدلی مدیر محترم جناب جاوید و همراهی معاون عزیز جناب رمضان نسب و از همه مهم‌تر همکاری دانش آموزان خوب این دبیرستان، در چند جلسه و در برخی کلاس‌ها، چنین روشی را بکار برم. گویا بچه‌ها نیز بسیار از آن خشنود بودند. من در یکی از جلسه‌های آموزش مشارکتی، چند عکس از این فرایند گرفتم که آن‌ها را در زیر می‌بینید. با سپاس از مسئول پرورشی دبیرستان جناب فریدونی که زمینه چنین گزارشی را فراهم نمود، امیدوارم این دبیرستان بیش از گذشته به بالندگی و پیشرفت خود ادامه داده و دانش‌آموزانی درخورِ نام بلند دبیرستان به خانواده‌ها، جامعه آموزشی و ایران پیشکش نماید.
تعداد مشاهده
(2457)
نظرات
(0)